سرچه باشد که فدای قدم دوست کنیم

این متاعی ست که هربی سروپایی دارد

شکرخدا که مادر ما اهل روضه بود

باروزی حلال پدر قد کشیده ایم

طاعت آن نیست که برخاک نهی پیشانی

صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیسن

طاق ابروی چو محراب تو از بس زیباست

هرکه آمد به تماشا به نمازش نرسید

طاق و رواق میکده ها تهی مباد

از های و هوی عربده میگسارها..

منـــطقِ منــطقه‌ی ما عـشق است

مذهــب مــطلقه‌ی ما عـشق است